من هم با این نظر که فوتبال از زیرنظر دولت باید خارج شود، موافقم اما قبل از این اتفاق، فوتبال باید برنامه ۳ تا ۵ساله برای سقف قرارداد بازیکنان داشته باشد.اگر دوره قبل این قانون به سرانجام نرسید، بهخاطر این بود که پیشبینیهای لازم نشده بود.
مردم معترضند که چرا پول مفت دولت باید برای یک فصل به یک عده بازیکن برسد. مردم حق دارند بگویند چرا یک بازیکن یا یک مربی باید برای یک فصل ۴۰-۳۰ میلیارد تومان دستمزد بگیرد؟ این پول با چه متر و چه معیاری به او داده میشود؟ اگر بخش خصوصی به فوتبال ورود نمیکند، بهخاطر همین گرانی فوتبال است و اینکه هزینههایی که میکند توجیه اقتصادی ندارد. در برزیل، آرژانتین، پاراگوئه و… که در سطح اول جهان فوتبال بازی میکنند و برای فوتبالشان برنامهریزی دارند، این پولها به بازیکنان داده نمیشود. اگر بازیکنی فکر میکند که باید پول زیادی بگیرد، به کشورهای دیگر صادر میشود. ما هم میتوانیم مثل آنها سقف دو سهمیلیارد تومانی بگذاریم و هر بازیکنی هم پول بیشتری خواست، ترانسفر میشود.
برای مقابله با قیمت، بهترین کار فعالکردن چرخه تولید است. وقتی بازیکن ببیند جایگزین دارد، قیمت بالا نمیدهد. بعضیها آدرس غلط میدهند و میگویند باید فوتبال خصوصی شود چون در این شرایط میتواند راحت از جیبش خرج کند. ولی اینطور نیست. در بازار آشفته امروز کدام بخش اقتصادی به فوتبال ورود میکند؟ بعضی از بخشها فقط بهخاطر پولشویی در فوتبال سرمایهگذاری میکنند.
بهترین راه این است که نظام باشگاهداری هر چه زودتر در مجلس تعریف شود و با بستههای حمایتی دولت، باشگاههای بزرگی که زیرنظر دولت هستند، خصوصی شوند. با برنامه چندساله میشود این کار را انجام داد. متأسفانه مدیران حاضر در فوتبال عالم بهکار نیستند و خودشان را هم عالم میدانند. بهتر است از افرادی که در زمینه فوتبال و اقتصاد صاحبنظر هستند، مشورت بگیرند و برای آینده برنامهریزی کنند و با تصمیماتی که یکشبه میگیرند فوتبال را هر روز گرانتر از روز قبل نکنند.
۲۳۳۰۲