روزنامه جمهوری اسلامی با محسن روحی صفت، دیپلمات سابق ایران در افغانستان درباره حقابه هیرمند گفت‌وگو کرده است. بخش‌های مهم این گفت‌وگو را در ادامه می‌خوانید: عکس‌های هوایی نشان می‌دهند که در مسیر منشا آب تا مرز ایران زمین‌هایی که پیشتر خشک بودند؛ به مزارعی سرسبز تبدیل شده‌اند. حتی مواد مخدر هم در این مزارع […]
روزنامه جمهوری اسلامی با محسن روحی صفت، دیپلمات سابق ایران در افغانستان درباره حقابه هیرمند گفت‌وگو کرده است.
بخش‌های مهم این گفت‌وگو را در ادامه می‌خوانید:
عکس‌های هوایی نشان می‌دهند که در مسیر منشا آب تا مرز ایران زمین‌هایی که پیشتر خشک بودند؛ به مزارعی سرسبز تبدیل شده‌اند. حتی مواد مخدر هم در این مزارع کشت می‌شود. این نشان می‌دهد که تمام آب هیرمند را دارند در این مزارع استفاده می‌کنند.
درحال حاضر یک کانال انحرافی تازه‌ای در بند بخش‌آباد احداث کرده‌اند که دیگر هیچ آبی به سمت ایران نیاید.
اینکه مردم افغانستان از طالبان ناراضی هستند و آن را نمی‌خواهند. چرا ما باید سفارت یک گروه اقلیت در افغانستان را که هیچ حقوقی برای مردمش قائل نیست و آن‌ها را رعیت خود می‌داند بدون هیچ مذاکره و پیش شرطی در ایران بپذیریم؟! اصلا برای منفعت خودمان نباید به این سادگی سفارت طالبان را می‌پذیرفتیم.
کسانی که در راس امور هستند دید نظامی و امنیتی به همه مسائل دارند نه دید تمدنی و فرهنگی. آنوقت در همان مسائل امنیتی و نظامی هم دچار برداشت‌های اشتباه و محاسبات غلط هستند.
این به این معنا نیست که الان باید با طالبان برای گرفتن حق‌آبه بجنگند بلکه می‌بایست اهرم‌های قدرت لازم را علیه طالبان حفظ می‌کردند تا در چنین روزی توان چانه‌زنی داشته باشند.
آقایان دید اشتباه و درک نادرستی از این روابط دارند. تلقی‌شان از این مسائل اشتباه است. با ریش گرو گذاشتن و خواهش و تمنا که کاری را نمی‌توان پیش برد.
باید به مسئولان گفت هم آنقدر که سرمایه‌گذاری در بخش نظامی مهم است، تشنگی و کمبود آب مردم یک استان هم اهمیت دارد باید از الان برای آن فکری بکنند. منتها هیچ نیتی و هیچ عزمی در این زمینه وجود ندارد.
