نمونه اولیه پارچه انعطاف پذیر و ارتجاعی ماه در «دانشگاه پاسیفیک هاوایی» (HPU)در حال توسعه است و اکنون گرنتی ۵۰ هزاردلاری از ناسا دریافت کرده است. پارچه مذکور از نیروهای الکترواستاتیکی استفاده می کند که قادر به دفع کردن غبار فاسد کننده ماه است و به این ترتیب اجازه نمی دهد ذرات تیز به لباس […]
نمونه اولیه پارچه انعطاف پذیر و ارتجاعی ماه در «دانشگاه پاسیفیک هاوایی» (HPU)در حال توسعه است و اکنون گرنتی ۵۰ هزاردلاری از ناسا دریافت کرده است. پارچه مذکور از نیروهای الکترواستاتیکی استفاده می کند که قادر به دفع کردن غبار فاسد کننده ماه است و به این ترتیب اجازه نمی دهد ذرات تیز به لباس فضانوردی آسیب برسانند.
فناوری جدید LiqMEST نام دارد و هدف آن غلبه بر مشکلاتی است که فضانوردان ماموریت های آپولو ناسا در دهه های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ میلادی با آن دست و پنجه نرم می کردند. گرد و غبار تیز به سرعت سطوحی مانند سپرهای گرد و غبار مریخ نورد را خورده کرد، لباس فضایی فضانوردان را به هم چسباند و به طور کلی به همه چیز می چسبید.
بیشتر بخوانید:
بنابراین نیاز به لباس فضانوردی نوین بسیار حیاتی است. ناسا تصمیم دارد با اجرای برنامه آرتمیس در ۲۰۲۵ یا ۲۰۲۶ میلادی، فضانوردان را دوباره به سطح ماه بفرستد. این جدول زمانی نه تنها به پیشرفت پروژه سرنشین دار آرتمیس ۲ در ۲۰۲۴ میلادی بستگی دارد، بلکه برای توسعه لندر و لباس فضانوردی ماموریت آرتمیس ۳ اهمیت دارد.
پارچه فناورانه جدید نه تنها غبار را از لباس فضانوردی دور نگه می دهد بلکه به فضانوردان اجازه می دهد در شرایط سخت با انعطاف پذیری بیشتری فعالیت کنند اما مهمترین مانع این روند ویژگی های دفع کننده ماده بود.
عارف رحمان که رهبری پروژه گرنت را برعهده دارد این باره می نویسد: هنگامیکه پارچه فعال شود، میدان مغناطیسی ایجاد می کند و غبار ماه را دفع می کند و اجازه نمی دهد این ذرات به لباس بچسبند. چنین استراتژی را می توان برای لباس های فضانوردی و پوشش تجهیزات ماه طی ماموریت ها به این سیاره به کار برد.
رحمان تصمیم دارد نمونه اولیه چنین پارچه ای را با گرنت دریافت شده از ناسا بسازد.
۵۸۵۸
