بزرگنمایی تصویر

دکتر محمد طباطبایی درباره وضعیت بازگشت به سلامت پس از ترک دخانیات، توضیح داد: «سیگاری» به کسی گفته می‌شود که در طول عمر خود حداقل ۱۰۰ نخ سیگار (یا معادل آن از هر نوع ماده دخانی) مصرف کرده باشد و اکنون نیز به هر ترتیبی خواه به شکل هر روز یا گهگاه به این عادت خود ادامه دهد. پس از توقف مصرف مواد دخانی و قطع رسیدن نیکوتین به بدن، تغییراتی در بدن و ذهن فرد مصرف کننده ایجاد می‌شود که به آن “سندرم ترک نیکوتین” می‌گویند.
وی افزود: “سندرم ترک نیکوتین” طی ۹۰ تا ۱۲۰ دقیقه پس از خاموش کردن آخرین سیگار شروع می‌شود و طی ۲۴ ساعت پس از ترک به حداکثر خود می‌رسد. این علائم تا چند هفته و در مواردی تا چند ماه ادامه پیدا می‌کند. اصلی‌ترین علامت، هوس شدید سیگار است که با تنش و بیقراری همراه است.
او تاکید کرد: عموما فرد سیگاری احساس خستگی، عصبانیت، بی‌قراری، اضطراب، اشکال در تمرکز و خواب آلودگی می‌کند، اگرچه به سختی به خواب می‌رود. کاهش ضربان قلب و فشار خون، کاهش عملکرد حرکتی، افزایش انقباضات عضلانی و ریتم آهسته EEG نیز رخ می‌دهد.
معاون بهداشت دانشگاه علوم پزشکی ایران با اشاره به اینکه افزایش اشتها و وزن در اکثر سیگاری‌ها پس از ترک سیگار رخ می‌دهد، بیان کرد: همزمان با خروج نیکوتین از بدن فرد سیگاری، تا مدتی ممکن است این فرد احساس بد حالی داشته باشد. این احساس نشانه تلاش بدن در جهت بهبود خود است. این فرآیند ترمیم به سرعت شروع شده و تا مدتی ادامه می‌یابد. آنچه که مهم است این است که تمامی این علائم موقتی‌اند.
وی با تاکید بر اینکه رهایی و سم‌زدایی نیکوتین از بدن روندی طولانی و سخت است، گفت: فرد در این راه باید اراده بالایی داشته باشد؛ چراکه ترک مصرف سیگار با کاهش دوپامین در مغز همراه است که احساس افسردگی، کلافگی و حتی افکار منفی در پی دارد.
طباطبایی با اشاره به اینکه ترک سیگار ۲۱ روز یا سه هفته کامل طول می‌کشد، افزود: در واقع سم‌زدایی بدن از نیکوتین بر اساس تحقیقات ۲۱ روز زمان نیاز دارد. سه روز ابتدایی ترک بسیار سخت بوده و فرد بالاترین علائم و نشانه‌های خماری را دارد.
او درخاتمه تاکید کرد: از جمله این نشانه‌ها می‌توان به وسوسه شدید برای مصرف دوباره سیگار حتی با بوییدن دود آن، عرق کردن دست و پا، سوزش کف دست و پا، تعریق بیش از حد، تهوع و سرگیجه، بیحالی و پرخوابی، سرفه و گلودرد، عدم تمرکز، بی‌خوابی، اضطراب، افسردگی، تحریک‌پذیری، خلق و خوی بد، افزایش وزن، کلافگی و بی‌حوصلگی، مشکلات گوارشی مانند یبوست و خارش بدن اشاره کرد.
۲۳۳۲۳۳

بزرگنمایی تصویر

دکتر محمد طباطبایی درباره وضعیت بازگشت به سلامت پس از ترک دخانیات، توضیح داد: «سیگاری» به کسی گفته می‌شود که در طول عمر خود حداقل ۱۰۰ نخ سیگار (یا معادل آن از هر نوع ماده دخانی) مصرف کرده باشد و اکنون نیز به هر ترتیبی خواه به شکل هر روز یا گهگاه به این عادت خود ادامه دهد. پس از توقف مصرف مواد دخانی و قطع رسیدن نیکوتین به بدن، تغییراتی در بدن و ذهن فرد مصرف کننده ایجاد می‌شود که به آن “سندرم ترک نیکوتین” می‌گویند.
وی افزود: “سندرم ترک نیکوتین” طی ۹۰ تا ۱۲۰ دقیقه پس از خاموش کردن آخرین سیگار شروع می‌شود و طی ۲۴ ساعت پس از ترک به حداکثر خود می‌رسد. این علائم تا چند هفته و در مواردی تا چند ماه ادامه پیدا می‌کند. اصلی‌ترین علامت، هوس شدید سیگار است که با تنش و بیقراری همراه است.
او تاکید کرد: عموما فرد سیگاری احساس خستگی، عصبانیت، بی‌قراری، اضطراب، اشکال در تمرکز و خواب آلودگی می‌کند، اگرچه به سختی به خواب می‌رود. کاهش ضربان قلب و فشار خون، کاهش عملکرد حرکتی، افزایش انقباضات عضلانی و ریتم آهسته EEG نیز رخ می‌دهد.
معاون بهداشت دانشگاه علوم پزشکی ایران با اشاره به اینکه افزایش اشتها و وزن در اکثر سیگاری‌ها پس از ترک سیگار رخ می‌دهد، بیان کرد: همزمان با خروج نیکوتین از بدن فرد سیگاری، تا مدتی ممکن است این فرد احساس بد حالی داشته باشد. این احساس نشانه تلاش بدن در جهت بهبود خود است. این فرآیند ترمیم به سرعت شروع شده و تا مدتی ادامه می‌یابد. آنچه که مهم است این است که تمامی این علائم موقتی‌اند.
وی با تاکید بر اینکه رهایی و سم‌زدایی نیکوتین از بدن روندی طولانی و سخت است، گفت: فرد در این راه باید اراده بالایی داشته باشد؛ چراکه ترک مصرف سیگار با کاهش دوپامین در مغز همراه است که احساس افسردگی، کلافگی و حتی افکار منفی در پی دارد.
طباطبایی با اشاره به اینکه ترک سیگار ۲۱ روز یا سه هفته کامل طول می‌کشد، افزود: در واقع سم‌زدایی بدن از نیکوتین بر اساس تحقیقات ۲۱ روز زمان نیاز دارد. سه روز ابتدایی ترک بسیار سخت بوده و فرد بالاترین علائم و نشانه‌های خماری را دارد.
او درخاتمه تاکید کرد: از جمله این نشانه‌ها می‌توان به وسوسه شدید برای مصرف دوباره سیگار حتی با بوییدن دود آن، عرق کردن دست و پا، سوزش کف دست و پا، تعریق بیش از حد، تهوع و سرگیجه، بیحالی و پرخوابی، سرفه و گلودرد، عدم تمرکز، بی‌خوابی، اضطراب، افسردگی، تحریک‌پذیری، خلق و خوی بد، افزایش وزن، کلافگی و بی‌حوصلگی، مشکلات گوارشی مانند یبوست و خارش بدن اشاره کرد.
۲۳۳۲۳۳