پریسا عباسی- با اینکه ۶۰ سال از کشف اولین اختروش می‌گذرد، اما آنها همچنان بصورت یک راز باقی مانده‌اند. زیرا هنوز معلوم نیست که چطور چنین فعالیت قدرتمندی ایجاد می‌شود. اما تحقیقات جدید منتشر شده در مجله ام‌ان‌رس(MNRAS) نشان می‌دهد که این پدیده در نتیجه ادغام کهکشان‌ها بوجود می‌آید. گروهی از دانشمندان به سرپرستی دانشگاه‌های […]
پریسا عباسی- با اینکه ۶۰ سال از کشف اولین اختروش می‌گذرد، اما آنها همچنان بصورت یک راز باقی مانده‌اند. زیرا هنوز معلوم نیست که چطور چنین فعالیت قدرتمندی ایجاد می‌شود.
اما تحقیقات جدید منتشر شده در مجله ام‌ان‌رس(MNRAS) نشان می‌دهد که این پدیده در نتیجه ادغام کهکشان‌ها بوجود می‌آید.
گروهی از دانشمندان به سرپرستی دانشگاه‌های شفیلد و هرتفوردشایر، داده‌های تلسکوپ اسحاق نیوتن در لاپالما را تجزیه و تحلیل کردند. آنها چیزی با عنوان “وجود ساختارهای ناهمگون” را در کهکشان‌هایی که دارای اختروش هستند، کشف کردند.
پروفسور کلایو تادهانتر، از دپارتمان فیزیک و نجوم دانشگاه شفیلد، گفت: «اختروش‌ها یکی از قدرتمندترین پدیده‌های کیهان هستند و آنچه می‌بینیم، احتمالاً نشان‌دهنده آینده کهکشان راه شیری خودمان در برخورد با کهکشان آندرومدا در حدود پنج میلیارد سال دیگر است.
مشاهده این رویدادها و نهایتا درک علت وقوع آنها می‌تواند بسیار هیجان‌انگیز باشد، اما خوشبختانه می‌دانیم که زمین ما به این زودی‌ها شاهد یک اپیزود آخرالزمانی نخواهد بود.
تصور می‌شود که در مرکز اکثر کهکشان‌ها سیاهچاله‌هایی با جرم بسیار بالا قرار داشته باشند، اجرام آسمانی که جرم آنها میلیون‌ها برابر خورشید است. همچنین این کهکشان‌ها حاوی مقادیر قابل توجهی گاز هستند که دور از دسترس سیاهچاله‌ها قرار دارند.
بیشتر بخوانید:
زمانی که کهکشان‌ها با هم برخورد می‌کنند، این گازها به سمت سیاهچاله‌ها هدایت می‌شوند و در آنجا صرف تولید مقادیر خارق‌العاده‌ای از انرژی می‌شوند، و به شکل تابش آزاد شده و درخشندگی زیادی در اختروش ایجاد می‌کنند.
دانشمندان مشاهدات حاصل از ۴۸ اختروش و کهکشان‌های میزبان آنها را با تصاویر بیش از ۱۰۰ کهکشان غیراختروشی مقایسه کردند.
تیم تحقیقاتی به این نتیجه رسیدند که احتمال تعامل یا برخورد کهکشان‌هایی که میزبان اختروش‌ها هستند، با کهکشان‌های دیگر تقریبا سه برابر بیشتر است.
دکتر جانی پیرس، پژوهشگر فوق دکتری در دانشگاه هرتفوردشایر، گفت: “این موضوعی است که دانشمندان سرتاسر جهان مشتاق کسب اطلاعات بیشتر در مورد آن هستند. یکی از انگیزه‌های اصلی علمی تلسکوپ فضایی جیمز وب ناسا، مطالعه در مورد اولین کهکشان‌ها در کیهان بود. و تلسکوپ وب قادر به تشخیص نوری است که نزدیک به ۱۳ میلیارد سال پیش، حتی از دورترین اختروش‌ها ساطع شده است.
اختروش‌ها نقش کلیدی در درک ما از تاریخ کیهان و احتمالاً آینده کهکشان راه شیری دارند.
منبع: metro
۵۸۵۸
