نادیا زکالوند: چندی پیش شهروندان منچستر در سراسر این شهر از جمله، ایستگاه‌های اتوبوس، نیمکت‌ها پارک‌ها، روی لبه دیوارها، درون دستگاه‌های فروش مجوز پارک خودرو و هر کجا را که تصور کنید، سکه‌هایی دیدند. اما داستان این سکه‌های مرموز چه بود و چرا ناگهان کل شهر پر از این سکه‌ها شده بود؟ باور کنید یا […]
نادیا زکالوند: چندی پیش شهروندان منچستر در سراسر این شهر از جمله، ایستگاه‌های اتوبوس، نیمکت‌ها پارک‌ها، روی لبه دیوارها، درون دستگاه‌های فروش مجوز پارک خودرو و هر کجا را که تصور کنید، سکه‌هایی دیدند. اما داستان این سکه‌های مرموز چه بود و چرا ناگهان کل شهر پر از این سکه‌ها شده بود؟
باور کنید یا نه، این سکه‌ها ساخت کارخانه‌ای برای «جشنواره بین‌المللی منچستر» تولید شده‌اند. در این جشنواره، آثار هنری و رویدادهای ویژه جهان به نمایش گذاشته می‌شود.
رایان گاندر، هنرمند، این سکه‌ها را، که تعداد آنها ۲۰۰هزار عدد بود، با کمک ۱۰۰ داوطلب سراسر شهر پخش کرده بود.
رایان گاندر، اسم این پروژه خود را «فایند» به معنای «پیدا کن» گذاشته بود. تمام سکه‌ها در مکان‌های عمومی اما مخفی کار گذاشته شده بودند تا تمام شهروندان به‌نوعی مشغول پیدا کردن سکه‌ها شده و در این پروژه شرکت کنند.
نکته دیگر این سکه‌ها، این است که آنها ارز رایج کشور نبودند، بلکه آثار هنری، طلسم شانس و ابزارهای تصمیم‌گیری بودند. این سکه‌ها طراحی‌های مختلف داشتند و روی یک یا دو طرف آنها جملاتی، مانند «حرکت کن»، «مکث کن»، «حرف بزن» یا «گوش کن» نوشته شده بود.
رایان گاندر با این کار قصد داشت، توجه مردم را به هنر معاصر و جشنواره‌های هنری، مانند جشنواره بین‌المللی منچستر جلب کند. جشنواره منچستر که مدتی است شروع شده تا ۱۶ ژوئیه ادامه دارد.
منبع:
ladbible
