مارها در طول تاریخ تکامل، عمدتاً در زیر درختان کم نور زیستگاه های جنگلی زندگی می کردند، جایی که در معرض طیف بسیار محدودی از رنگ ها بودند. بنابراین، آنها عمدتاً به گونه‌ای تکامل یافته‌اند که ۲ نوع از ۵ نوع ژن‌های رنگ‌بینی خود را حفظ کنند. با این حال، در طول ۲۵ میلیون سال […]
مارها در طول تاریخ تکامل، عمدتاً در زیر درختان کم نور زیستگاه های جنگلی زندگی می کردند، جایی که در معرض طیف بسیار محدودی از رنگ ها بودند. بنابراین، آنها عمدتاً به گونه‌ای تکامل یافته‌اند که ۲ نوع از ۵ نوع ژن‌های رنگ‌بینی خود را حفظ کنند.
با این حال، در طول ۲۵ میلیون سال گذشته، بیش از ۶۰ گونه مار در محیط‌های دریایی روشن‌تر و رنگارنگ‌تر، خانه ساخته‌اند. یکی از این مار دریایی حلقه‌دار با حلقه های آبی (Hydrophis cyanocinctus) است که در اطراف آب های کم عمق مناطق گرمسیری استرالیا و آسیا زندگی می کند.
دانشمندان در چیزی که آیزاک روستو محقق این یافته، آن را چرخشی بسیار نادر می نامد، دریافتند که مارهای حلقه دار تکامل یافته اند تا ۴ نسخه از ژن مربوط به بینایی اجدادی خود را بازگردانند.
دو نسخه از این ژن ها نور فرابنفش را تشخیص می‌کنند که به وفور در سطح دریاها و اقیانوس‌ها یافت می‌شود. در عوض دو نسخه دیگر برای درک نور آبی تکامل یافته‌اند.
در نهایت این نشان می‌دهد که وقتی صحبت از دیدن رنگ در طعمه یا شکارچیان محیط اطراف می‌شود، مارهای دریایی با حلقه آبی احتمالاً بهتر از همه مارهای هم نژاد خود هستند. قبل از این کشف، تنها مورد شناخته شده دارنده این ژن بینایی در میان خزندگان، مار آبی با نوار قهوه ای بود.
محققین برای اطمینان از اینکه این گونه از مارهای دریایی رنگ‌ها را مانند ما می‌بیند، باید آن ها را در آزمایش‌ها بینایی رنگی آزمایش کنند.
۵۸۵۸
