زمین در روزگاران گذشته دوره‌ای را پشت سر گذاشته که به‌نظر می‌رسد همه چیز آن، کندتر از حالت کنونی بوده است. تحقیقات نشان می‌دهند که طی آن دوره، حرکت صفحات تکتونیکی، فرآیندهای شیمیایی و تکامل اشکال ساده حیات، همگی در حالت توقف قرار داشته‌اند. این دوره که به‌عنوان «میلیارد سال خسته کننده» شناخته می‌شود، با […]
زمین در روزگاران گذشته دوره‌ای را پشت سر گذاشته که به‌نظر می‌رسد همه چیز آن، کندتر از حالت کنونی بوده است. تحقیقات نشان می‌دهند که طی آن دوره، حرکت صفحات تکتونیکی، فرآیندهای شیمیایی و تکامل اشکال ساده حیات، همگی در حالت توقف قرار داشته‌اند. این دوره که به‌عنوان «میلیارد سال خسته کننده» شناخته می‌شود، با کاهش سرعت چرخش زمین به دور خود تا ۱۹ ساعت در طول روز منجر شد.
در طول این دوره میلیارد ساله، چرخش زمین به دلیل تعادل ظریف نیروها ثابت ماند. به‌طوری‌که ماه به زمین نزدیک‌تر بوده و در فاصله‌ای ثابت قرار داشته و مانند حالت فعلی دور نمی‌شد. با گذشت زمان، ماه انرژی چرخشی زمین را ربوده و باعث شده تا چرخش زمین کند شود و روزها اندکی طولانی‌تر شود.
مطالعات قبلی نشان می‌دهند که روزهای زمین طی میلیاردها سال طولانی‌تر شده‌اند، اما برخی از محققان مدعی شده‌اند که پیش از این افزایش، دوره‌ای از ثبات وجود داشته است. با این حال، یافتن شواهد زمین‌شناسی از تغییرات به‌وجود آمده در چرخش زمین چالش برانگیز است.
علت مدت زمان ۱۹ ساعته شبانه روز زمین چه بود؟
طی مطالعه اخیر، محققان داده‌های زمین‌شناسی را مورد تجزیه و تحلیل قرار داده‌اند که تغییرات موزون آب و هوای ناشی از نیروهای نجومی زمین را نشان می‌دهد. آنها به شواهدی دست یافتند که نشان می‌دهد زمان یک شبانه روز زمین در یک بازه زمانی بین ۲ تا ۱ میلیارد سال پیش، به‌ویژه در عصر پروتروزوئیک ۱۹ ساعت بوده است. این دوره با نوسانات قابل توجهی در جو زمین از جمله افزایش و کاهش سطح اکسیژن همراه شده است.
براساس استدلال محققان، افزایش ازن در این دوره توانسته بر جزر و مد جوی زمین تأثیر بگذارد که اگرچه ضعیف‌تر از جزر و مد اقیانوسی هستند، اما همچنان تأثیر آنها را نمی‌توان نادیده گرفت. ترکیب ازن و نور خورشید نیز احتمالا نیروهای متضاد را متعادل کرده و منجر به یک دوره پایدار ۱۹ ساعته در طول شبانه روز شده است.
با این حال برای تایید این یافته‌ها و تعیین دوره رزونانس دقیق به تحقیقات بیش‌تری نیاز است. محققان هم‌چنین اذعان کرده‌اند که این دوره پایدار ممکن است افزایش سطح اکسیژن و حیات پیچیده روی زمین را تا زمانی که یک تغییر آب و هوای ناگهانی باعث شکسته شدن رزونانس شده، به تاخیر انداخته باشد.
لازم به ذکر است که درک دانشمندان از مفهوم «میلیارد سال خسته کننده» هنوز در حال تکامل است و شواهد آینده ممکن است برآوردهای فعلی ما را تغییر دهند. برخی از محققان بر این باورند که این دوره پویاتر از آنچه قبلا تصور می‌شد، بوده و نقش مهمی در توسعه حیات پیچیده زمین داشته است.
۲۲۷۲۲۷
