ناسا تصویری از تلسکوپ فضایی هابل را منتشر کرده است که در آن شاهد یک کهکشان نزدیک به نام ESO ۳۰۰-۱۶ هستیم که دانشمندان آن را به‌عنوان «ابر درخشان» توصیف کرده‌اند. برخلاف کهکشان راه شیری که یک نوع «کهکشان مارپیچی» محسوب می‌شود و بازوهای مارپیچی از مرکز آن بیرون آمده‌اند، ESO ۳۰۰-۱۶ یک «کهکشان نامنظم» […]
ناسا تصویری از تلسکوپ فضایی هابل را منتشر کرده است که در آن شاهد یک کهکشان نزدیک به نام ESO ۳۰۰-۱۶ هستیم که دانشمندان آن را به‌عنوان «ابر درخشان» توصیف کرده‌اند.
برخلاف کهکشان راه شیری که یک نوع «کهکشان مارپیچی» محسوب می‌شود و بازوهای مارپیچی از مرکز آن بیرون آمده‌اند، ESO ۳۰۰-۱۶ یک «کهکشان نامنظم» است، زیرا شکل واضح و مشخصی ندارد و بیشتر شبیه به پراکندگی ستاره‌ها به‌نظر می‌رسد. ستارگان این کهکشان به شکل حباب‌های نرمی در کنار یکدیگر قرار گرفته‌اند و در فاصله نزدیک به ۲۹ میلیون سال نوری از ما در جهت صورت فلکی جوی (Eridanus) قرار دارد.
کهکشان ESO ۳۰۰-۱۶ از دید هابل
دانشمندان هابل در بیانیه خود توضیح می‌دهند: «این ازجمله رصدهایی است که هدف آن‌ها شناخت همسایگان کهکشانی ماست. هابل حدود سه‌چهارم از کهکشان‌های شناخته شده را در حدود ۱۰ مگاپارسک زمین با جزئیات کافی رصد کرده است تا درخشان‌ترین ستاره‌های آن‌ها را پیدا کند. با این حال، تیمی از ستاره‌شناسان پیشنهاد کرده‌اند که از فاصله‌های کوچک در برنامه رصدی هابل برای رصد یک چهارم باقی‌مانده کهکشان‌های اطراف ما استفاده کنند.»
پروژه هابل «تمام کهکشان‌های نزدیک شناخته شده» نام دارد و هدف آن به حداکثررساندن زمان رصد تلسکوپ فضایی است. زمان موضوع بسیار مهمی برای پروژه‌های هابل محسوب می‌شود و به همین دلیل، ستاره‌شناسان برای مشاهدات خود باید از قبل دلایل و روش درست‌ومشخصی ارائه کنند. بااین‌حال، فاصله‌های کوچکی در برنامه زمانی رصدهای هابل وجود دارد. این فاصله‌ها برای مثال شامل زمانی می‌شود که تلسکوپ باید برای مشاهده نقاط مختلف جابه‌جا شود.
محققان از این فاصله‌های زمانی که حدود ۲ تا ۳ درصد از برنامه هابل را شکل می‌دهند استفاده می‌کنند تا مشاهدات کوچک‌تری مانند پروژه «تمام کهکشان‌های نزدیک شناخته شده» را انجام دهند. تاکنون در طول این پروژه، مجموعه تصاویری از همسایگان کهکشانی ما، از جمله کهکشان شبح‌وار NGC ۶۶۸۴، کهکشان مبهم LEDA ۴۸۰۶۲ و کهکشان کوتوله UGCA ۳۰۷ منتشر شده است.
۲۲۷۲۲۷
