تینا مزدکی_ برای همجوشی اتم‌های هیدروژن، باید آنها را در معرض فشار شدید و دمای بالای ۱۸۰ میلیون درجه فارنهایت (۱۰۰ میلیون درجه سانتیگراد) قرار دهیم، و باید پلاسمای فوق‌العاده داغ را برای حفظ واکنش کنترل کنیم. JT-۶۰SA ژاپن در حال حاضر بزرگترین توکاماک است که به “اولین پلاسما” در سراسر جهان رسیده‌است. آزمایش گداخت […]
تینا مزدکی_ برای همجوشی اتم‌های هیدروژن، باید آنها را در معرض فشار شدید و دمای بالای ۱۸۰ میلیون درجه فارنهایت (۱۰۰ میلیون درجه سانتیگراد) قرار دهیم، و باید پلاسمای فوق‌العاده داغ را برای حفظ واکنش کنترل کنیم. JT-۶۰SA ژاپن در حال حاضر بزرگترین توکاماک است که به “اولین پلاسما” در سراسر جهان رسیده‌است.
آزمایش گداخت هسته‌ای عظیم در ژاپن به یک نقطه عطف بزرگ رسید و احتمالاً ما را کمی به آینده‌ای با انرژی پاک بی حد و حصر نزدیک می‌کند.
اگر می‌توانستیم گرمای حاصل از همجوشی هسته‌ای را اینجا روی زمین مهار کنیم، می‌توانیم از آن برای تولید برق مورد نیاز بدون نگرانی در مورد انتشار کربن، ضایعات هسته‌ای یا تمام شدن سوخت اتم‌های هیدروژن و لیتیوم که برای تولید سوخت استفاده می‌کنیم، بهره ببریم.
با این حال حفظ شرایط درونی خورشید در اینجا روی زمین، به بیان ساده، دشوار است؛ برای همجوشی اتم های هیدروژن، باید آنها را در معرض فشار شدید و دمای بالای ۱۸۰ میلیون درجه فارنهایت (۱۰۰ میلیون درجه سانتیگراد) قرار دهیم و ما باید پلاسمای فوق داغ را برای حفظ واکنش کنترل کنیم.
در حالی که دانشمندان اخیراً موفق شده‌اند انرژی کمی بیشتر از همجوشی تولید کنند، اما احتمالاً چندین دهه طول می‌کشد تا بر موانع بسیاری برای توسعه یک راکتور همجوشی تجاری غلبه کنند.
یک دستگاه تحقیقاتی همجوشی در ژاپن می تواند نقشی اساسی در توسعه این راکتورهای آینده داشته باشد.
این دستگاه، JT-۶۰SA، یک توکامک است؛ دستگاهی توخالی به شکل دونات که توسط سیم پیچ های مغناطیسی احاطه شده است. این ماشین‌ها یکی از بهترین راه‌هایی هستند که ما برای محدود کردن پلاسمای بسیار داغ پیدا کرده‌ایم تا همجوشی اتفاق بیفتد.
در ۲۳ اکتبر، مؤسسه ملی علوم و فناوری کوانتومی ژاپن اعلام کرد که به “اولین پلاسما” در JT-۶۰SA دست یافته است، به این معنی که این دستگاه برای اولین بار برای ایجاد و نگهداری پلاسمای فوق داغ مورد استفاده قرار گرفت.
منبع: bigthink
۲۲۷۲۲۷
