عکس جدید را هابل در ۲۲ اکتبر (۳۰ مهر ۱۴۰۲) گرفته است و به دلیل فاصله ۱.۳۷ میلیارد کیلومتری زحل تا زمین، این عکس اخیراً منتشر شده است. محققان متوجه شده‌اند که با گذشت زمان، تعداد و ظاهر این سایه‌ها بسته به چرخه فصلی زحل می‌تواند متفاوت باشد. بیشتر بخوانید: همانند زمین، این سیاره دارای […]
عکس جدید را هابل در ۲۲ اکتبر (۳۰ مهر ۱۴۰۲) گرفته است و به دلیل فاصله ۱.۳۷ میلیارد کیلومتری زحل تا زمین، این عکس اخیراً منتشر شده است. محققان متوجه شده‌اند که با گذشت زمان، تعداد و ظاهر این سایه‌ها بسته به چرخه فصلی زحل می‌تواند متفاوت باشد.
بیشتر بخوانید:
همانند زمین، این سیاره دارای محوری با کمی شیب است که باعث تغییرات فصلی می‌شود. طبق گفته ناسا، هر فصل در زحل حدود هفت سال طول می‌کشد. قرار است هابل این پدیده غیرقابل‌توضیح را در اوج فعالیت خود در فصل پاییز این سیاره مشاهده کند.
سایه‌های مرموز روی حلقه‌های زحل
محققان قصد دارند زحل را در اعتدال (equinox) آن رصد کنند. در این زمان فعالیت این سایه‌ها به حداکثر خود می‌رسد و سایه‌ها در تیره‌ترین حالت خود خواهند بود. انتظار می‌رود اعتدال پاییزی زحل در ۶ می ۲۰۲۵ (۱۶ اردیبهشت ۱۴۰۴) رخ دهد.
فضاپیمای وویجر ۲ ناسا اولین شواهد از وجود این سایه‌ها را در دهه ۱۹۸۰ به دست آورد. همچنین کاسینی، کاوشگر اختصاصی زحل، این پدیده عجیب را در اوج فصلی سیاره در اواخر دهه ۲۰۰۰ رصد کرد. مشاهدات جدیدتر هابل در اوایل سال جاری میلادی به‌عنوان بخشی از تلاش مجدد برای شناسایی عواملی که باعث ظهور این سایه‌ها می‌شود، صورت گرفت. به گفته ناسا، این سایه‌ها ممکن است در تصاویر کوچک به نظر برسند، اما آن‌ها از نظر عرض و قطر بزرگ‌تر از سیاره زمین هستند.ناسا پیش‌از این وجود این سایه‌ها را به میدان‌های مغناطیسی سیاره‌ای و برهمکنش آن با باد خورشیدی مرتبط دانست؛ این برهمکنش محیطی باردار الکتریکی ایجاد می‌کند. چنین فرایندی نیز در زمین رخ می‌دهد و زمانی که آن ذرات باردار به جو برخورد می‌کنند، در نیمکره شمالی به عنوان شفق قطبی یا شفق شمالی قابل مشاهده است.
محققان امیدوارند که داده‌های هابل با تکیه بر مشاهدات وویجر ۲ و مأموریت کاسینی، این نظریه را یک‌بار برای همیشه اثبات یا رد کند.
بیشتر بخوانید:
