به گزارش خبرآنلاین، در بیست و ششم آوریل سال ۱۹۸۶، یک فاجعه هسته‌ای در شهر کوچک چرنوبیل در مرز اوکراین و بلاروس (که در آن زمان بخشی از اتحاد جماهیر شوروی بود) رخ داد. این سانحه در حقیقت یک سری انفجارها بود که منجر به ذوب و انفجار نیروگاه هسته‌ای این منطقه شد. این اتفاق […]
به گزارش خبرآنلاین، در بیست و ششم آوریل سال ۱۹۸۶، یک فاجعه هسته‌ای در شهر کوچک چرنوبیل در مرز اوکراین و بلاروس (که در آن زمان بخشی از اتحاد جماهیر شوروی بود) رخ داد. این سانحه در حقیقت یک سری انفجارها بود که منجر به ذوب و انفجار نیروگاه هسته‌ای این منطقه شد. این اتفاق دردناک، صدها هزار نفر از مردم منطقه و حتی محیط اطراف را تحت تاثیر قرار داد.
نتایج یک بررسی انجام شده در سال ۲۰۱۶ حکایت از آن داشت که گونه قورباغه‌های درختی شرقی (Hyla orientalis) ساکن در منطقه ممنوعه چرنوبیل، ویژگی‌های متفاوتی در مقایسه با پسرعموهایشان در مناطق نزدیک داشتند و در سال ۲۰۲۳ در یک بررسی دیگر، تفاوت‌های ژنتیکی متمایزی بین سگ‌های چرنوبیل و سگ‌هایی که در فاصله شانزده کیلومتری این شهر زندگی می‌کردند، مشاهده شد. حالا کارا لاو و شین کمپل استنتون، زیست‌شناسان دانشگاه پرینستون بررسی درباره ویژگی‌های عجیب یکی دیگر از پستانداران ساکن منطقه ممنوعه چرنوبیل را آغاز کردند: جمعیت گرگ‌هایی که به طرز غیرمنتظره‌ای در حال رشد هستند. نتایج این مطالعه ده ساله در نشست سالانه انجمن زیست‌شناسی در ماه ژانویه ارائه شد.
آنالیز گرگ‌های ساکن منطقه ممنوعه چرنوبیل از این حیث جالب توجه است که آنها شکارچیان راس زنجیره غذایی هستند. این جایگاه، معمولا جایگاه ممتازی در یک اکوسیستم است؛ اما زمانی که اکوسیستم غرق در تشعشعات می‌شود، این حیوانات طعمه‌هایی را می‌خورند که تحت همین پرتوها قرار گرفته بودند و این طعمه‌ها هم از گیاهانی تغذیه کرده بودند که در خاک پرتودهی شده رشد کرده بودند. در نتیجه کاملا تحت تاثیر این پرتوهای خطرناک قرار می‌گیرند.
افزایش غیرمنتظره جمعیت گرگ‌ها در چرنوبیل
بدین ترتیب احتمالا به نظر می‌رسد که گرگ‌ها در این منطقه، تحت تاثیر این پرتوها بوده‌اند، اما لاو اعلام کرده که این اتفاق رخ نداده است. او اخیرا در این باره گفته بود که جمعیت گرگ‌ها در منطقه ممنوعه چرنوبیل، حالا هفت برابر بیشتر از مناطق حفاظت شده حیات وحش در منطقه نزدیکی در بلاروس است.
کمپبل استانتون هم دراین باره گفت:« گرگ‌های خاکستری، فرصت جالبی را برای درک تاثیرات قرارگرفتن در معرض پرتوهای یونیزه شده مزمن، با دوز کم که برای چند نسل ادامه داشته، در اختیار ما قرار می‌دهند. اولین سوالی که برای من به عنوان یک زیست‌شناس تکاملی مطرح شد این بود که آیا این میزان تشعشع به اندازه کافی یک عامل استرس‌زا در حکم یک فشار انتخابی به حساب می‌آید یا نه.»
در سال ۲۰۱۴، اعضای تیم دانشگاهی پرینستون برای درک واکنش بدن این حیوانات به تشعشعات سرطان‌زای چرنوبیل، قلاده‌هایی مجهز به GPS و تشعشع‌سنج را به گرگ‌های ساکن منطقه ممنوعه چرنوبیل متصل کردند و با گذشت زمان متوجه شدند که گرگ‌ها به صورت مداوم در معرض تشعشعاتی شش برابر بیشتر از حد مجاز برای انسان‌ها قرار می‌گیرند.
تئوری لاو و کمپبل این است که گرگ‌ها در حال تجربه نوعی انتخاب سریع طبیعی هستند که احتمالا به دلیل تغییر به همان اندازه سریع در محیط اطراف‌شان رخ داده. تعدادی از گرگ‌های ساکن منطقه ممنوعه چرنوبیل، دارای ژن‌هایی هستند که بدن آنها را نسبت به سایر گرگ‌ها در برابر سرطان مقاوم کرده است. در شرایطی آنها هنوز با همان سرعت به سرطان مبتلا می‌شوند، اما به سادگی تحت تاثیر این بیماری قرار نمی‌گیرند و این بیماری را به نسل‌های بعدی منتقل نمی‌کنند.
در «گرگ‌های چرنوبیل سرطان نمی‌گیرند» بیشتر بخوانید.
۵۸۵۸
