امسال در حالی روز جهانی گردشگری سال ۲۰۲۰ را گرامی می داریم که جهان سال کم فراز و پر نشیبی را پشت سر گذاشته و به پایان می برد. سال ۲۰۲۰ سالی است که ویروس کرونا با بیماری کوید-۱۹ تا کنون ۳۲,۷۰۰,۰۰۰ نفر را مبتلا کرده است که ۲۲,۶۰۰,۰۰۰ نفر آنان بهبود یافته اند و […]
امسال در حالی روز جهانی گردشگری سال ۲۰۲۰ را گرامی می داریم که جهان سال کم فراز و پر نشیبی را پشت سر گذاشته و به پایان می برد. سال ۲۰۲۰ سالی است که ویروس کرونا با بیماری کوید-۱۹ تا کنون ۳۲,۷۰۰,۰۰۰ نفر را مبتلا کرده است که ۲۲,۶۰۰,۰۰۰ نفر آنان بهبود یافته اند و ۹۹۳,۰۰۰ نفر هم جان باخته اند.
کشورهای مختلف دنیا از میزان خسارت هایی سخن می گویند که کسب و کارها به دلیل این همه گیری متحمل شده اند. سخن از خدماتی است که فروخته نشدند و قابل جایگزینی نیستند. سخن از سرمایه هایی است که به این خدمات اختصاص یافتند، اما هنوز سودی نصیب سرمایه گذارانشان نکرده اند. این آمار و ارقام از زیان های سرمایه است، اما مشاغل و افرادی هم در این حرفه بوده اند که کار خود را از دست داده اند و منبع درآمدشان به طور کامل از دست رفته است. اگر برای حفظ این سرمایه های انسانی تلاش نشود، فردای دوران کرونا سرمایه های مالی کسب و کارهای گردشگری بازده مناسبی نخواهد داشت.
روز جهانی گردشگری ۲۰۲۰ و شعار توسعه گردشگری روستایی
امسال در روز ۲۷ سپتامبر، روز جهانی گردشگری ۲۰۲۰ را در حالی گرامی می داریم که همه امید به بهبود دارند. همه منتظر واکسن هستند، و همه ذوق بازگشتن به همان سبک زندگی قبلی توام با سفر هستند. سازمان جهانی گردشگری هم امسال را سال گردشگری و توسعه روستایی نامگذاری کرده است. به نظر می رسد هدف آن است که به دلیل وجود پتانسیل گردشگری برای تولید اشتغال و موقعیت های کسب درآمد، از گردشگری روستایی برای بهبود اوضاع معیشت روستاها کمک گرفته شود.
هدف دیگری که سازمان گردشگری جهانی در نظر دارد، ترویج میراث فرهنگی و میراث طبیعی جهان به وسیله این صنعت باشد. امید آن می رود که گردشگری در نقاط دوردست به معیشت مردمان جهان کمک کند تا دوباره توان مالی خود را بازیابند. تمامی اقتصادهای جهان تحت تاثیرات منفی این همه گیری ویروس کرونا قرار گرفته اند و متحمل خسارات فراوان شده اند.
روز جهانی گردشگری ۲۰۲۰ باید ما را متوجه شکنندگی جهانی سازد که در آن زندگی می کنیم. آیا جهان پس از کوید-۱۹ دوباره به همان روال قبلی باز خواهد گشت؟ آیا روال قبلی را می توان یک روال عادی و صحیح قلمداد کرد؟ آیا گردشگری که بخشی از آن سبک و روال بوده به شیوه ای درست در جهان هدایت و مدیریت می شده است؟ اگر قدری به امور جاری در جهان حساسیت نشان دهیم، متوجه بیراهه هایی خواهیم شد که کشورهای جهان و مردمان دنیا پیش گرفته اند.
گردشگری مسئولانه، شیوه اصلاح سبک سفر در جهان
پس از اتمام دوره همه گیری کوید-۱۹، تمامی کشورهای دنیا باید در پی احیای اقتصادهایشان باشند. بخش بزرگی از جامعه جهانی استطاعت مالی خود را از دست داده است. هم تعداد مسافرانی که توانایی سفرهای نسبتا گران قیمت را دارند کمتر شده است و هم میزبانان این گردشگران نیاز به بازسازی بنیه مالی شان دارند. بخشی دیگری از جهان نیز که از شر خسارت ها و تبعات گردشگری غیر مسئولانه دچار آسیب شده بود (طبیعت)، قدری احیا شده است. اگر بدرستی درس گرفته باشیم، باید بدانیم که جهان پیرامون ما شکننده شده است و ما از امروز (روز جهانی گردشگری ۲۰۲۰) باید تغییر رویه بدهیم.
آگاهی قدم نخست است. باید بدانیم چگونه می توانیم به نیازهای طبیعی خود پاسخ دهیم و در عین حال شیوه هایی برای کاهش ردپاهای گردشگری بیابیم. ما در “دستی بر ایران“، این مهم را سرلوحه کارمان قرار داده ایم. گردشگری آگاهانه به معنای آن است که بدانیم چگونه کمترین رد پا را در سفر به جا بگذاریم و به منافع مردم در جامعه محلی مقاصد گردشگری بیندیشیم.
از مسیر همین مسئولیت پذیری و گردشگری مسئولانه است که طبیعت را نیز بهتر حفظ خواهیم کرد و اثرات منفی سفرهای غیر مسئولانه بر محیط زیست را تقلیل خواهیم داد. با توجه به آسیب پذیری جهان از ویروس و بیماری های مسری، گرم شدن کره زمین و افزایش گازهای گلخانه ای، باید شیوه های کم ضرر مسافرت را برگزینیم تا به کره زمین فرصت بدهیم خودش را بازسازی کند. ما مسئول هستیم اجازه دهیم روستائیان هم از منافع گردشگری روستایی منتفع گردند، ارتزاق کنند و به جای مهاجرت به شهرها و افزودن به مشکلات جهان، به حفاظت از میراث فرهنگی و میراث طبیعی خود بپردازند و آنها را ترویج نمایند.
ما در “دستی بر ایران” امیدواریم
جهان با چشم باز در روز جهانی گردشگری ۲۰۲۰ ، صنعت گردشگری را ترویج کند و به سفرهای مسئولانه بپردازد،
روستائیان در محل سکونت خود بمانند و با کسب آگاهی از ارزش های تاریخی و طبیعی شان، اقتصادهای شکوفا داشته باشند،
روستاها سرمایه های انسانی خود را که فرهیختگان و آگاهان این مکان ها هستند حفظ نمایند تا حافظ میراث جهانی بشر باشند،
با گردشگری داخلی (ایرانگردی)، این صنعت در کشورمان تقویت شود و هر چه زودتر شاهد ورود گردشگران بین المللی به ایران باشیم، و
در جهانی پر از سلامتی، آگاهی و مسئولیت پذیری، با شما سفرهای بسیار و تجربه های شیرین داشته باشیم.
