فرض کنید که دو ماده غذایی مثل یک کاسه گوجه فرنگی تازه و یک کاسه شکر را بیرون گذاشته‌اید. بعد از یک هفته به آنها سر می‌زنید. احتمالا بعد از یک هفته متوجه لکه‌های سیاه و موادی شبیه به کپک روی گوجه فرنگی می‌شوید. در حالی که این اتفاق برای شکر نیفتاده است اما به […]
فرض کنید که دو ماده غذایی مثل یک کاسه گوجه فرنگی تازه و یک کاسه شکر را بیرون گذاشته‌اید. بعد از یک هفته به آنها سر می‌زنید. احتمالا بعد از یک هفته متوجه لکه‌های سیاه و موادی شبیه به کپک روی گوجه فرنگی می‌شوید. در حالی که این اتفاق برای شکر نیفتاده است اما به نظر شما چرا شکر کپک نمی‌زند؟
دلیل اول: آب
موجودات مختلف مثل باکتری و قارچ عاشق شکر هستند اما آنها برای زنده ماندن علاوه بر قند، به آب هم نیاز دارند. اما خاصیت شکر و شیرینی این گونه است که تمام آب اطراف را به داخل خودشان می‌کشند. به همین دلیل شکر می‌تواند یک عامل نگهدارنده برای مواد غذایی محسوب شود و به خاطر اینکه تمام آب را داخل خودش نگه می‌دارد، در نتیجه باکتری‌های اطراف، آن را تغذیه نمی‌کنند، زیرا هیچ آبی را برایشان نگه نمی‌دارد؛ بنابراین محیط خوبی برای رشد کپک و باکتری نخواهد بود.
دلیل دوم: غشا
به گزارش وب گاه نمناک، دلیل دیگر این که قسمت خارجی سلول در ناحیه غشا یک سد ایجاد می‌کند و مانع از حرکت بعضی از مواد به داخل و یا بیرون می‌شود. غشای سلولی در شکر و قند، غلظت و ضخامت بالایی دارد و در نتیجه آب داخل سلول می‌ماند و باکتری‌ها دیگر به آن دسترسی ندارند و اگر به سراغ شکر بروند، نمی‌توانند زنده بمانند و همین باعث می شود که قند و شکر کپک نزنند.
۲۳۳۲۳۳
