این تصویر از تلسکوپ فضایی هابل، خوشه کهکشانی عظیم آبل ۳۷۰ را در فاصله حدود ۴ میلیارد سال نوری از ما نشان می‌دهد. در تصویر امروز ناسا چه می‌بینیم؟ کهکشان‌های خوشه ظاهرا تحت تأثیر دو کهکشان بیضوی غول‌پیکر و نیز پر از کمان‌های کم‌نور هستند. در واقعیت، کمان‌های آبی کم‌نورتر و پراکنده‌تر و نیز کمان […]
این تصویر از تلسکوپ فضایی هابل، خوشه کهکشانی عظیم آبل ۳۷۰ را در فاصله حدود ۴ میلیارد سال نوری از ما نشان می‌دهد.
در تصویر امروز ناسا چه می‌بینیم؟
کهکشان‌های خوشه ظاهرا تحت تأثیر دو کهکشان بیضوی غول‌پیکر و نیز پر از کمان‌های کم‌نور هستند. در واقعیت، کمان‌های آبی کم‌نورتر و پراکنده‌تر و نیز کمان چشمگیر اژدها در پایین و سمت چپ مرکز، تصاویری از کهکشان‌هایی هستند که بسیار دورتر از آبل ۳۷۰ قرار دارند. نور ناشناخته آن‌ها در فاصله تقریباً دو برابر دورتر، توسط جرم گرانشی بسیار زیاد خوشه که به شدت تحت تأثیر ماده تاریک نامرئی است، بزرگنمایی و کج شده است. این پدیده که تصویری هیجان انگیز از کهکشان‌های کیهان اولیه را نشان می‌دهد، همگرایی گرانشی نام دارد. همگرایی که پیامد فضا-زمان خمیده است، تقریباً یک قرن پیش توسط اینشتین پیش‌بینی شده بود.
آبل ۳۷۰ در صورت فلکی نهنگ (هیولای دریایی) قرار دارد؛ بسیار دورتر از ستاره‌ی پره‌دار راه شیری در پایین سمت راست تصویر. آبل ۳۷۰ آخرین خوشه از شش خوشه کهکشانی است که در پروژه «میدان‌های مرزی» (Frontier Fields) تصویربرداری شد.
۲۲۷۲۲۷
