به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، در تاریخ ۱۲ دسامبر کاوشگر شناسایی ماه ناسا ابزار ارتفاع سنج لیزری خود را به سمت ویکرام ( فرودگر هند) نشانه گرفت. فرودگر در فاصله ۱۰۰ کیلومتری از کاوشگر ناسا، نزدیک دهانه «Manzinus» در ناحیه قطب جنوبی ماه قرار داشت که کاوشگر ناسا پالس‌های لیزری را به سمت آن ارسال کرد. […]
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، در تاریخ ۱۲ دسامبر کاوشگر شناسایی ماه ناسا ابزار ارتفاع سنج لیزری خود را به سمت ویکرام ( فرودگر هند) نشانه گرفت. فرودگر در فاصله ۱۰۰ کیلومتری از کاوشگر ناسا، نزدیک دهانه «Manzinus» در ناحیه قطب جنوبی ماه قرار داشت که کاوشگر ناسا پالس‌های لیزری را به سمت آن ارسال کرد. پس از اینکه مدارگرد نوری را ثبت کرد که از یک بازتابنده کوچک ناسا در ویکرام منعکس شده بود، دانشمندان ناسا متوجه شدند که تکنیک آنها سرانجام کارآمد بوده است.
ارسال پالس‌های لیزری به سمت یک جسم و اندازه‌گیری مدت زمانی که نور طول می‌کشد تا به عقب بازگردد، روشی است که معمولاً برای ردیابی مکان‌های ماهواره‌های در مدار زمین از زمین استفاده می‌شود. اما دانشمندان می گویند که استفاده از این روش به صورت معکوس – ارسال پالس های لیزری از یک فضاپیما در حال حرکت به یک فضاپیما ثابت برای تعیین مکان دقیق آن – کاربردهای زیادی در ماه دارد.
منبع: futurism
۲۲۷۲۲۷
