به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، پرنده هدایت‌پذیر از دور یا به اختصار پَهپاد که به آن هواپیمای بدون سرنشین (به انگلیسی: Unmanned aerial vehicle) نیز می‌گویند، گونه‌ای هواگرد هدایت‌پذیر از راه دور بدون سرنشین با هدایت کنترلی است. پرواز پهپادها ممکن است تحت کنترل از راه‌دور توسط یک خلبان، یا با درجات مختلفی از خودمختاری، مانند […]
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، پرنده هدایت‌پذیر از دور یا به اختصار پَهپاد که به آن هواپیمای بدون سرنشین (به انگلیسی: Unmanned aerial vehicle) نیز می‌گویند، گونه‌ای هواگرد هدایت‌پذیر از راه دور بدون سرنشین با هدایت کنترلی است.
پرواز پهپادها ممکن است تحت کنترل از راه‌دور توسط یک خلبان، یا با درجات مختلفی از خودمختاری، مانند کمک توسط خلبان خودکار (autopilot)، تا هواپیماهای کاملاً خودمختار که هیچ شرطی برای مداخله انسانی ندارند و بدون نیاز به هدایت انجام شود. پهپادها را می‌توان به روشی دیگر هدایت کرد. به این شکل که از قبل نقاطی برای آنها انتخاب کرد و پهپاد روی این نقاط حرکت می‌کند و عملیات انجام می‌دهد.
پهپادها در ابتدا، در طول سدهٔ بیستم برای مأموریت‌های نظامی که برای انسان‌ها بسیار «کسل‌کننده یا خطرناک» بودند، ساخته شدند و در قرن بیست و یکم به دارایی‌های ضروری برای اکثر ارتش‌ها تبدیل شدند. با بهبود فناوری‌های کنترل و کاهش هزینه‌ها، استفاده از آنها به بسیاری از برنامه‌های غیرنظامی گسترش یافت. این کاربردها شامل عکاسی هوایی، تحویل و ارسال کالا، کشاورزی، کاربردهای پلیسی و نظارتی، بازرسی از زیرساخت‌ها، کاربردهای علمی و تحقیقاتی و مسابقات هواپیماهای بدون‌سرنشین است.
۲۲۷۲۲۷
