شما به عنوان یک گردشگر مسئول تا چه حد در صدد پرهیز از آزار حیوانات هستید؟ هنگامی که به سفر می روید یا آن که یک تور خریداری می کنید، تا چه اندازه دقت می کنید که موردی از حیوان آزاری در آن نباشد و اصول گردشگری مسئولانه کاملا رعایت شود؟ گاهی اوقات آژانس های […]
شما به عنوان یک گردشگر مسئول تا چه حد در صدد پرهیز از آزار حیوانات هستید؟ هنگامی که به سفر می روید یا آن که یک تور خریداری می کنید، تا چه اندازه دقت می کنید که موردی از حیوان آزاری در آن نباشد و اصول گردشگری مسئولانه کاملا رعایت شود؟
گاهی اوقات آژانس های مسافرتی برای ایجاد تنوع بیشتر در بسته تورهایی که معرفی می کنند، تلاش می کنند سفر به یک مقصد گردشگری را با تفریحاتی توام نمایند که نزدیک شدن به حیوانات وحشی در آن گنجانده شده است. متاسفانه، این تفریحات غیر انسانی که آسایش، سلامت و حتی زندگی جانوران مختلف را تهدید می کنند، بسیار رایج هستند. به قول این آژانس های مسافرتی، هدف “رضایت مشتری” است!
ما به عنوان گردشگران مسئول باید با موارد حیوان آزاری آشنا شویم و از آنها بپرهیزیم. از آنجایی که این آزار و صدمات به صورت سیستماتیک و در طی قرن ها زندگی خودخواهانه بشر ادامه داشته است، قبح آن ریخته است و به نظر ما بسیار عادی می آید. وقت آن رسیده است که مطابق منشور گردشگری مسئولانه، سطح آگاهی خود را نسبت به این موارد بالا ببریم و مخالفت خود را با این رفتار دور از تمدن در عمل نشان دهیم.
امروزه حدود ۵۵۰ هزار حیوان وحشی در گردشگری حیات وحش مورد آزار انسانها قرار می گیرند. اینگونه آزارها که تحت عنوان تفریح و سرگرمی طراحی و اجرا می شوند، در نظر بسیاری یک فعالیت عادی جلوه می نماید. بیایید قدری با جنبه های غیر انسانی و تنوع این تفریحات آشنا شویم.
آزار حیوانات به صورت سیستماتیک و خودخواهانه
در اینجا به معرفی برخی از نمونه‌های بارز حیوان آزاری می پردازیم:
۱. سواری گرفتن از حیوانات:
در کشورهای مختلف دنیا، حیوانات گوناگونی را برای سواری تربیت می کنند. گاهی اوقات الاغ، اسب و شتر مورد این به اصطلاح تربیت قرار می گیرد و گاهی حیوانات وحشی بزرگی مانند فیل ها. در هر حال، در پروسه رام کردن این حیوانات، آنها را مورد ضرب و شتم فیزیکی و شکنجه های روحی و روانی قرار می دهند تا گوش به فرمان رام کننده شان باشند. چگونه می توانیم یک گردشگر مسئول باشیم و با بی تفاوتی نسبت به آنچه دور از چشم ما پیشتر اتفاق افتاده است، از فرمانبرداری این حیوانات لذت ببریم؟
۲. سلفی گرفتن با حیوانات وحشی:
اخیرا برخی از ما انسانها، به عنوان موجوداتی خودخواه، علاقه مند شده ایم تا برای گرفتن سلفی بچه ببر ها را از مادرشان جدا کنیم و در آغوش بگیریم. این به اصطلاح جاذبه توریستی در بخش های از آسیا، استرالیا، مکزیک و آرژانتین رواج یافته است.
۳. راه رفتن با شیر ها و ببر ها:
اگر بچه های شیر ها و ببرها آنقدر بزرگ شده باشند که نتوانیم آنها را برای سلفی گرفتن در آغوش بگیریم، قلاده به گردن شان می اندازیم و با آنها راه می رویم تا عکس و فیلم از خودمان بگیریم. آیا به عنوان یک گردشگر مسئول هرگز از خود سوال کرده‌اید چگونه با آزار حیوانات وحشی آنها را مجبور به چنین کارهایی می کنند؟در واقع با قرار دادن آنها در قفس های تنگ و تاریک و جدا کردن شان از دیگران و تغذیه ناچیز، آنها را به این کار مجبور می‌کنند.
۴. بازدید از پارک خرسها:
خرس ها حیواناتی منفرد، باهوش و بسیار فعالند که در زیستگاه خود ۱۸ ساعت از شبانه روز را در تحرک می باشند. حال تصور کنید که وقتی آنها را در قفس های کوچک بتنی و استرلیزه قرار می دهند چگونه بی قرار می شوند، مرتب راه می روند و برای قدری غذا التماس می‌کنند. انسان های خودخواه گاهی حتی از این هم فراتر می روند و با پوشاندن لباس به تن خرس در چنین پارک هایی، سعی می کنند از او یک دلقک بسازند. استرس ناشی از این شرایط موجب عفونت باکتریایی در آنها می شود که منتج به نوعی آرتروز خواهد شد.
۵. در دست گرفتن لاک پشت های دریایی:
آخرین مزرعه باقی مانده لاک پشت های دریایی در جزایر کایمن (Cayman Islands) در غرب دریای کارائیب قرار دارد که هنوز به عنوان یک جاذبه توریستی مورد بازدید مردم قرار می گیرد. جذابیت این مزرعه ها امکان در دست گرفتن لاک پشت ها برای مردم است. گاهی اوقات نیز لاک پشت ها از دستشان می افتد و صدمه های اساسی می بینند. گفته می‌شود که امکان خوردن این حیوانات در این مزرعه نیز وجود دارد. میزان استرس و درد ناشی از جراحت و سایر ناراحتی های روحی این حیوانات را در نظر بگیرید. کدام گردشگر مسئولی راضی به چنین تفریحی می شود؟
۶. نمایش دلفین ها و نهنگ های ارکا:
بسیاری از این حیوانات دریایی در حین حمل و نقل به محل تربیت و نمایش جان خود را از دست می‌دهند. آنانی که جان سالم به در می‌برند، در شرایط غیر معمول و غیر طبیعی زندگی را می گذرانند. میزان کلر بالای آبی که دلفین ها را در آن نگه می دارند، باعث سوزش چشم آنها می شود و مشکلات پوستی برایشان به وجود می آورد. این حیوانات نیز محکوم به گذراندن پروسه رام کردن انسانها می شوند و در شرایط غیر طبیعی مجبور به کارهای به اصطلاح بامزه می گردند.
۷. نمایش میمون های رقاص:
در تایلند میمون های ماکاک (macaque) را از سن کم وادار به انجام حرکاتی نظیر انسانها می کنند. در صورت تمرد آنها را به زنجیر می کشند و تنبیه شان می کنند. تمامی این آزار حیوانات جهت خشنودی بازدیدکنندگان و کسب درآمد از آنها انجام می‌شود.
۸. گردش در مزرعه قهوه گربه زباد (Civet):
این حیوان را در مزرعه های قهوه به اسارت می گیرند و در قفس نگهداری می کنند تا گیاه قهوه ای را که خورده، هضم کرده و دفع نموده است برای تهیه یک نوع غذای بسیار نادر استفاده کنند. یک فنجان از چنین غذای نادری تا ۱۰۰ دلار قیمت دارد. ممکن است تصور کنید این کار صدمه ای به این حیوان وحشی نمی‌زند، اما باید بدانید که آن ها را در قفس نگهداری می کنند تا بازدیدکنندگان با خرید بلیط به دیدنشان بروند. گربه های زبادی که بدین ترتیب نگهداری می‌شوند دچار بیماری‌های مختلف می‌گردند و حتی دیده شده که از ناراحتی بدن خود را قطعه قطعه می‌کنند.
۹. نمایش مار بازی:
قرن‌هاست که نمایش مار بازی در جریان است، اما اخیرا نوع جدیدی از آن باب شده است که صدمات جبران ناپذیری به مار وارد می کند. آنها مار کبرا از طبیعت جدا می کنند، دندانهای نیش او را با ابزارهای فلزی که معمولاً استرلیزه نیستند می کشند و شریان های سم آنان را می بندند. این امر موجب عفونت و مرگ حیوان می شود. می پرسید برای چه این کار انجام می شود؟ برای آنکه گردشگران به اصطلاح خودشان لب مار را ببوسند و از این تفریح خود عکس یا فیلم تهیه کنند. آیا یک گردشگر مسئول برای تفریح خود حاضر می شود چنین آزار و اذیتی در حق یک حیوان وحشی روا داشته شود؟
۱۰. پرورش کروکودیل:
سالهاست که این حیوانات به خاطر پوست قیمتی و گوشتشان شهرت پیدا کردند. امروزه مزرعه های غیر بهداشتی ویژه‌ای برای این حیوانات تدارک دیده شده است که بر روی یکدیگر بغلتند و گردشگران را متحیر سازند. در ضمن، در این مکانهای امکان خوردن گوشت کروکودیل نیز فراهم می‌شود.
کروکودیل ها نسبت به استرس بسیار حساس هستند زندگی در چنین شرایطی امکان ابتلای آنها به عفونت‌های مختلف از جمله سپتی سمی (septicemia) را فراهم می آورد. به علاوه از آنجایی که میزان آب و غذا در این مزرعه های کم می باشد، آنها با یکدیگر بر سر غذا و آب می جنگند. بسیاری از کروکودیل ها در این مزرعه ها دست و پای خودشان را در جنگ برای تغذیه از دست داده اند. برخی از آنها در جا می میرند و برخی دیگر سرانجام در اثر عفونت ناشی از جراحت‌های عمیق وارده جان خود را از دست می‌دهند.
در پایان باید نیز نوع دیگری از خشونت علیه حیوانات را ذکر کنیم که برای تفریح انجام می شود: شکار. به راستی ما که اکنون برای بقای خود نیاز به شکار کردن نداریم، آیا دلیل دیگری جز تفریح و لذت از کشتن یک حیوان وحشی برای این کار سراغ دارید؟ آیا آنچه از گردشگری و تفریح سالم می‌خواهیم به نسل بعد منتقل کنیم، غرق شدن در لذت چنین اعمالی است؟ آیا می خواهیم کودکان مان لذت ما را در حین کشتن یک حیوان بی آزار و در خون غلتیده ببینند؟ پس به یاد داشته باشید که ما مسئولیم خواه در زندگی، خواه در مسافرت.
چگونه یک گردشگر مسئول می تواند مانع از آزار حیوانات شود؟
در یک پژوهش که حاصل تحلیل و بررسی ۵۰۰۰۰ دیدگاه بازدیدکنندگان سایت Trip Advisor می باشد، محققان به این نتیجه رسیدند ۸۰ درصد از کسانی که به بازدید چنین جاهایی می روند، از خشونتی که نسبت به حیوانات اعمال می شود بی اطلاع هستند.
اکنون که شما با خواندن این مطلب از میزان آزار حیوانات و خشونت نسبت به آنها در این گردشگاه ها یا به اصطلاح جاذبه های گردشگری آگاهی یافتید، مسئول هستید و باید اقدام کنید. کاری که شما می‌توانید انجام دهید انتشار همین آگاهی نزد سایر مردم است، خودتان به این گونه مکان ها نروید و دیگران را نیز از بازدید چنین جاهایی بر حذر دارید. اکنون زمان آن رسیده است که گردشگرانی آگاه باشیم. شما می توانید درباره چنین خشونت هایی بنویسید، گفت و گو کنید و اطلاع رسانی انجام دهید.
امروزه با ساماندهی دادخواست های آنلاین می توان از افراد همفکر دعوت کرد تا بر علیه اقدامات غیر انسانی به مقامات مسئول شکایت برد. بخش عمده این مطلب از سایت بازورتی تهیه شده است.
