به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، در مقایسه با سایر الاغ‌های وحشی، گورایرانی کمی کوچکتر با پوششی کم‌رنگ‌تر است. از دیگر نام های رایج آن می توان به الاغ وحشی آسیایی، الاغ وحشی ایرانی و گورخر ایرانی اشاره کرد. گورخر ایرانی کمی کوچکتر با پوششی کم رنگ تر از سایر الاغ های وحشی است. پوششی به رنگ […]
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، در مقایسه با سایر الاغ‌های وحشی، گورایرانی کمی کوچکتر با پوششی کم‌رنگ‌تر است. از دیگر نام های رایج آن می توان به الاغ وحشی آسیایی، الاغ وحشی ایرانی و گورخر ایرانی اشاره کرد.
گورخر ایرانی کمی کوچکتر با پوششی کم رنگ تر از سایر الاغ های وحشی است. پوششی به رنگ ماسه‌ای کم رنگ با نوار پشتی قهوه‌ای روشن دارد. نوار پشتی دارای دو نوار سفید اطراف است که در قسمت های عقبی کم رنگ تر ترکیب می شود. علاوه بر نوار پشتی،گورخر ایرانی دارای یک نوار شانه نیز هستند.
آنها یال قهوه ای کوتاهی دارند که ۵ تا ۷ سانتی متر قد دارد و صاف می ایستد. دم آنها کوتاه‌تر از اسب‌ها است و در انتهای آن فقط یک دسته موی کوچک وجود دارد. پهلوها، پشت و زیر گورها سفید است. در زمستان، پوشش آنها بلندتر می شود، خاکستری می شود و نواحی سفید مشخص تر می شوند. نرها و ماده ها فقط کمی از نظر ظاهری با هم تفاوت دارند و نرها فقط کمی بزرگتر هستند.
قد نر ایرانی در ناحیه شانه حدود ۱.۵ متر و طول آنها حدود ۲ متر است. وزن آنها حدود ۲۰۰ تا ۲۶۰ کیلوگرم است. ماده ها فقط کمی کوچکتر از نرها هستند.
زیستگاه بومیگورخر ایرانی در مناطق های کوهستانی، دشت های نیمه بیابانی یا بیابانی از مغولستان تا عربستان سعودی و تا شمال روسیه و قزاقستان زندگی می کنند. برخی نیز در شمال غربی هند و تبت ساکن هستند. آنها دوباره در مغولستان و ایران معرفی شده اند. اما این زیرگونه خاص در زیستگاه نیمه بیابانی ایران یافت می شود.
متن کامل این گزارش را اینجا بخوانید.
۲۲۷۲۲۷
