تینا مزدکی_ اورانیم پس از کشف در سال ۱۷۸۹، مدت کوتاهی به‌عنوان رنگ‌کننده در سفال‌ها مورد استفاده قرار گرفت، اکنون تقاضای زیادی برای استفاده از آن در صنعت انرژی هسته‌ای و پزشکی وجود دارد. فراوان‌تر از طلا است و به دلیل تشعشعاتی که در هنگام پوسیدگی از خود می‌تاباند، یافتن آن آسان‌تر است. به طور […]
تینا مزدکی_ اورانیم پس از کشف در سال ۱۷۸۹، مدت کوتاهی به‌عنوان رنگ‌کننده در سفال‌ها مورد استفاده قرار گرفت، اکنون تقاضای زیادی برای استفاده از آن در صنعت انرژی هسته‌ای و پزشکی وجود دارد. فراوان‌تر از طلا است و به دلیل تشعشعاتی که در هنگام پوسیدگی از خود می‌تاباند، یافتن آن آسان‌تر است. به طور کلی، عرضه اورانیوم تقاضای بیشتری دارد.
می‌دانیم کجا مقدار زیادی اورانیوم وجود دارد، در اقیانوس‌های جهان؛ اما یک مشکل وجود دارد!
یک دانشمند ارشد در مطالعه‌ای که به تشریح این موضوع می‌پردازد، می‌گوید: «اورانیوم زیادی در اقیانوس‌ها وجود دارد، بیش از هزار برابر بیشتر از آنچه در زمین یافت می‌شود، اما واقعاً رقیق‌شده است، بنابراین استخراج آن بسیار دشوار است. چالش اصلی این است که سایر مواد موجود در آب دریا، نمک و مواد معدنی مانند آهن و کلسیم در مقادیر بسیار بالاتر از اورانیوم وجود دارند.
روش جدید استخراج نویدبخش است
این تیم به بررسی مواد هیدروکسید دو لایه (LDH)، مواد بسیار قابل تغییر که برای استخراج اورانیوم و همچنین فلزات امیدوارکننده بوده است، پرداختند. مواد LDH دارای لایه‌هایی با بارهای مثبت و منفی هستند که می‌توانند برای استخراج مواد خاص طراحی شوند به همین منظور در این مورد، می‌توانند برای استخراج اورانیوم طراحی شوند.
این تیم با تلاش برای استخراج اورانیوم در شرایطی شبیه آب دریا، تکنیک خود را اصلاح کردند و دریافتند که هنگام افزودن نئودیمیم به مخلوط، به ویژه در انتخاب اورانیوم نسبت به سایر عناصر فراوان در اقیانوس‌ها، کارآمد است. این ماده علاوه بر اینکه برای جمع آوری اورانیوم جدید مفید است، می‌تواند پتانسیل پاکسازی فاضلاب رادیواکتیو تولید شده توسط صنایع هسته‌ای را نیز داشته باشد. حتی مزایای بیشتر LDH در این است که این ماده ساده و ارزان است.
منبع: iflscience
۲۲۷۳۲۳
