از زمان فرود فضاپیما در اواخر سپتامبر، ناسا برای باز کردن سر کپسول نمونه‌ها کار می‌کند تا به عمده‌ترین نمونه سیارک بنو دسترسی داشته باشد. با این‌حال، انجام این کار بسیار بیشتر از حد انتظار طول کشیده است. کریستوفر اسنید، معاون سرپرست مأموریت در مرکز فضایی جانسون ناسا، در بیانیه‌ای که به اشتراک گذاشت گفت: […]
از زمان فرود فضاپیما در اواخر سپتامبر، ناسا برای باز کردن سر کپسول نمونه‌ها کار می‌کند تا به عمده‌ترین نمونه سیارک بنو دسترسی داشته باشد. با این‌حال، انجام این کار بسیار بیشتر از حد انتظار طول کشیده است.
کریستوفر اسنید، معاون سرپرست مأموریت در مرکز فضایی جانسون ناسا، در بیانیه‌ای که به اشتراک گذاشت گفت: «بهترین مشکلی که می‌توان داشت، این است که مواد بسیار زیادی وجود داشته باشد. بنابراین بیش از آنچه انتظار داشتیم طول می‌کشد تا جمع‌آوری شود.»
این مشکل به این معنی است که ناسا و سایر ستاره‌شناسان مواد فراوانی برای مطالعه در رابطه با سیارک بنو خواهند داشت. این خبر خوبی است، حتی اگر مرتب شدن همه‌چیز بیشتر طول بکشد.
بنو یک سیارک کوچک نزدیک به زمین است که هر شش سال یا بیشتر، از نزدیک زمین می‌گذرد. به دلیل نزدیکی نسبی آن به سیاره ما، بنو یک گزینه عالی برای اسیریس-رکس بود تا به آن سفر کند به و جمع‌آوری نمونه سیارکی بپردازد.
اما وقتی فضاپیمای ناسا در سال ۲۰۲۰ بر روی بنو فرود آمد، متوجه شدیم که این سیارک بسیار شکننده‌تر و مواد آن سست‌تر از حد انتظار است. با این‌حال، اسیریس-رکس باز هم توانست یک نمونه جامد از بنو را بگیرد و به‌زودی سفر به خانه را آغاز کرد.
این سستی مواد در بنو احتمالا نقش مهمی در جمع‌آوری نمونه اضافی داشته است. اگرچه ممکن است کند بودن روند استخراج نمونه‌های واقعی کمی آزاردهنده باشد، ناسا از داشتن چنین مشکلی بسیار خوشحال است.
۵۸۵۸
